FJALOR FILOZOFIK GERMA S


FJALOR FILOZOFIK GERMA S




SASI
Kategori që shpreh përcaktimin e sendeve e të dukurive të njëllojta të botës 
së jashtme ose të pjesëve të tyre, e madhësisë, numrit, e vëllimit, e peshës 
dhe e shkallës së zhvillimit tyre. Sasia dhe cilësia. Ndryshime në sasi. 
Kalimi i sasisë në cilësi.

SEND
Diçka lëndore ose dukuri e realitetit objektiv, që ekziston 
pavarësisht nga ndërgjegjja. Nuk ka sende në vetvete.

SENSUALIZËM
Drejtim filozofik sipas të cilit ndijimet janë burimi i vetëm 
dhe i mjaftueshëm i njohjes. Sensualizëm materialist. Trajtimi 
idealist i sensualizmit.

SKEPTICIZËM
1. Rrymë filozofike idealiste që e vë në dyshim mundësinë e 
njohjes së saktë të botës dhe të së vërtetës objektive nga ana e 
njeriut. 
2. Mosbesim ndaj dikujt a diçkaje; qëndrim me dyshim e mosbesim 
për mundësinë e kryerjes së diçkaje ose për vërtetësinë e diçkaje. 
E sheh me skepticizëm. Shpreh (shfaq) skepticizëm. Flet me 
skepticizëm.

SKEPTIK
Që ka të bëjë me rrymën filozofike të skepticizmit, i 
skepticizmit; që ndjek e përkrah skepticizmin. Shkolla (filozofia) 
skeptike. Idealizmi skeptik. Filozofët skeptikë.

SODITJE
Shkalla e parë e njohjes së botës së jashtme, që mbështetet në të 
dhënat e drejtpërdrejta të organeve të shqisave.Soditja e gjallë

STOICIZËM
Doktrinë filozofike e periudhës së lashtë greko-romake, që 
pranonte botën e jashtme materiale, por predikonte etikën 
idealiste si nënshtrim ndaj fatit dhe e kërkonte lumturinë te jetesa 
në përputhje me natyrën e duke mposhtur ndjenjat.

STOIK
1. Ithtar i stoicizmit. Stoikët grekë (romakë). 
2. Ai që u bën ballë me durim e me gjakftohtësi 
fatkeqësive, sprovave dhe vështirësive të jetës. Durim prej stoiku. 
Qëndroi si stoik para dhembjeve.
3. Që ka të bëjë me doktrinën e stoicizmit, i stoicizmit. 
Filozofia stoike e Zenonit (e Senekës).

SUBJEKT
Njeriu si qenie e ndërgjegjshme, që ka aftësi të mendojë, 
të njohë sendet e dukuritë e botës dhe të veprojë me vullnetin e tij 
për të arritur qëllimet e dëshirat e veta (në kundërvënie me botën 
e jashtme si objekt i njohjes); Subjekti dhe objekti i njohjes. 
Objekti ekziston pavarësisht nga subjekti

SUBJEKTIVIST
Që ka të bëjë me idealizmin subjektiv, që lidhet me 
subjektivizmin. Teoritë subjektiviste.

SUBJEKTIVIZËM
1. Vlerësimi i gjërave duke u nisur nga mendimet e dëshirat 
vetjake të një njeriu dhe jo nga kushtet reale; qëndrim subjektivist, 
mungesë e objektivizmit. Idealizmi subjektiv.
2. Rrymë e sociologjisë borgjeze, që përpiqet ta shpjegojë 
zhvillimin e historisë vetëm me zbatimin e vullnetit të njerëzve të 
shquar dhe që mohon rolin vendimtar të ligjeve objektive, të 
masave popullore dhe të faktorëve ekonomikë. Subjektivizmi borgjez.

SUBSTANCË
Thelbi i përhershëm e i pandryshueshëm i gjithçkaje sipas 
disa rrymave filozofike jomarksiste, që nuk njohin materien si 
kategori për të shënuar botën objektive. Substancë lëndore. 
Substancë shpirtërore.

SUPERSTRUKTURË
Tërësia e pikëpamjeve politike, juridike, filozofike, morale, 
estetike, fetare të shoqërisë dhe institucionet politike, juridike etj., 
që u përgjigjen këtyre pikëpamjeve dhe që lindin mbi bazën e 
rendit ekonomik, të marrëdhënieve në prodhim të një shoqërie të 
caktuar. Baza dhe superstruktura e shoqërisë. Revolucionarizimi i 
superstrukturës socialiste. Roli veprues (aktiv) i superstrukturës.

SUPERSTRUKTUROR
Që ka të bëjë me superstrukturën, që i përket superstrukturës; i 
superstrukturës. Dukuritë superstrukturore.



Indeksi

FJALOR FILOZOFIK

No comments:

Post a Comment