Fjalori i sharjeve DH

Fjalori i sharjeve
-DH-

DHËMB

Cacër pa dhembe njeri i matufosur e i rrëgjuar që 

nuk vlen me për asgjë.

DHËMBAC

Që i ka dhëmbët të rrallë e të vegjël, që s'ka dhëmbë të rregullt.

DHËMBËÇAKALL

Që i ka dhëmbët të mëdhenj e të gjatë, me dhëmbë si të çakallit

DHËMBËÇATALL

Që ka dhëmbë të shtrembër e të dale jashtë radhe, që ka 

stërdhëmb, me dhëmbë si çatall, dhëmbëkatarosh.

DHËMBËDALË

Që ka disa dhëmbë të dale përpara dhëmbëve të tjerë; që i 

dalin dhëmbët përpara, me dhëmbë të dale. Shtriga dhëmbëdalë.

DHËMBËGJATË

Që i ka dhëmbët të gjatë, me dhëmbë të gjatë.

DHËMBËJASHTË

Që i ka dhëmbët shumë të dalë, saqë i dalin përpara nga 

jashtë, dhëmbëdalë.

DHËMBËKATAROSH

Që i ka dhëmbët kataroshë, që ka stërdhëmb.

DHËMBËKRIMBUR

Që i ka dhëmbët të prishur, me dhëmbë të krimbur.

DHËMBËQEN

Që i ka dhëmbët të mëdhenj e me majë si të qenit, me dhëmbë 

si të qenit.

DHËMBËQITUR

Që ngërdheshet a që zbardh dhëmbët vazhdimisht, që rri me 

dhëmbët jashtë.

DHËMBËSQEPAR

Që i ka dhëmbët të mëdhenj e të mprehtë, me dhëmbë të 

mëdhenj e të mprehtë.

DHËMBËSHATË

Që i ka dhembët shumë të gjerë e të mëdhenj, me dhëmbët si 

shatë.

DHËMBËTHYER

Që ka dhëmbë të thyer, që ka thyer dhëmbët, me dhëmbët të thyer.

DHËMBO

Njeri me dhëmbë jo të rregullt (të shtrembër, të rrallë, të dale 

përpara etj.).