Fjalori i sharjeve DH


Fjalori i sharjeve
-DH-

DHËMB
Cacër pa dhembe njeri i matufosur e i rrëgjuar që 
nuk vlen me për asgjë.

DHËMBAC
Që i ka dhëmbët të rrallë e të vegjël, që s'ka dhëmbë të rregullt.

DHËMBËÇAKALL
Që i ka dhëmbët të mëdhenj e të gjatë, me dhëmbë si të çakallit

DHËMBËÇATALL
Që ka dhëmbë të shtrembër e të dale jashtë radhe, që ka 
stërdhëmb, me dhëmbë si çatall, dhëmbëkatarosh.

DHËMBËDALË
Që ka disa dhëmbë të dale përpara dhëmbëve të tjerë; që i 
dalin dhëmbët përpara, me dhëmbë të dale. Shtriga dhëmbëdalë.

DHËMBËGJATË
Që i ka dhëmbët të gjatë, me dhëmbë të gjatë.

DHËMBËJASHTË
Që i ka dhëmbët shumë të dalë, saqë i dalin përpara nga 
jashtë, dhëmbëdalë.

DHËMBËKATAROSH
Që i ka dhëmbët kataroshë, që ka stërdhëmb.

DHËMBËKRIMBUR
Që i ka dhëmbët të prishur, me dhëmbë të krimbur.

DHËMBËQEN
Që i ka dhëmbët të mëdhenj e me majë si të qenit, me dhëmbë 
si të qenit.

DHËMBËQITUR
Që ngërdheshet a që zbardh dhëmbët vazhdimisht, që rri me 
dhëmbët jashtë.

DHËMBËSQEPAR
Që i ka dhëmbët të mëdhenj e të mprehtë, me dhëmbë të 
mëdhenj e të mprehtë.

DHËMBËSHATË
Që i ka dhembët shumë të gjerë e të mëdhenj, me dhëmbët si 
shatë.

DHËMBËTHYER
Që ka dhëmbë të thyer, që ka thyer dhëmbët, me dhëmbët të thyer.

DHËMBO
Njeri me dhëmbë jo të rregullt (të shtrembër, të rrallë, të dale 
përpara etj.).

No comments:

Post a Comment