Fjalori i Muzikës - C - Ç

Fjalori i Muzikës - C - Ç

CELULË
Njësi e thjeshtë e melodisë, që përbëhet 
zakonisht nga një masë e vetme; një grup tingujsh 
melodikë rreth një theksi; bulëz. Celulë melodike.

CEZURË
Pushim që shënon vendin e ndarjes së ritmit në 
një melodi.


CIMBAL
Vegël muzikore, e përbërë nga dy pjata prej bronzi, që 
përplasen njëra me tjetrën; çapare. Tingujt e 
cimbaleve. I bie cimbalit.

CIMBALIST
Ai që i bie cimbalit. 

ÇAKORDOHET
Prishet akordi një vegle muzikore; Çakordohet pianoja 
(violina). I çakordohen telat.

ÇAPARE
Vegël muzikore e përbërë nga dy pjata bronzi që 
përplasen njëra me tjetrën; cimbal. Çaparët e bandit. 
Tingujt e çapareve. U bie çapareve.

ÇELËS
Shenjë që vihet në krye të pentagramit dhe që 
tregon notën, sipas së cilës caktohet shkalla e lartësisë 
për notat e tjera të pjesës muzikore. Çelësi i solit. 
Çelësat e muzikës.

ÇYR
Lloj mandoline me tetë deri dymbëdhjetë tela. I bie çyrit. 

Fjalori i Muzikës - C - Ç