PARASHUTË |
Mjet i bërë prej pëlhure të fortë, të lidhur me litarë nëpër |
cepa, që mbahet i palosur e hapet në ajër si çadër dhe |
që shërben për t'u hedhur nga një aeroplan e për të |
rënë ngadalë në tokë. |
PENË |
Mjet për të shkruar me bojë, që ka një bisht të hollë |
prej druri, në krye të të cilit vihet një copë e vogël e |
metaltë me majë të hollë e të çarë; maja e këtij mjeti që |
shkruan. |
PËRDREDHORE |
Mjet lufte, me të cilin hidheshin gurë, shigjeta etj. |
(sidomos gjatë sulmit kundër kështjellave). |
PËRFORCUES |
Mjet i posaçëm që shërben për ta bërë më të ndjeshëm, |
më të dukshëm a më të kapshëm një sinjal etj., për t'i |
rritur fuqinë një rryme elektrike a një dukurie fizike në |
përgjithësi. Përforcues magnetik. Përforcuesi i sinjaleve |
të zërit (të figurës). Përforcuesi i dendurisë së ulët. |
PIRUN |
1. Mjet i vogël kuzhine, me bisht të gjatë e me disa |
dhëmbë si sfurk, që përdoret kur hamë për të kapur |
copat e mishit, djathin, perimet etj. Pirun i kromuar. |
Pirunë të vegjël (për ëmbëlsira, për meze). Dhëmbët e |
pirunit. Kap (ha, marr) me pirun. Ia nguli pirunin. |
2. Pjesë e biçikletës ose e motoçikletës, e përbërë prej |
dy krahësh anësorë, në fund të të cilëve mbërthehet |
rrota e parë. |
3. Mjet i motorizuar që përdoret për ngarkimin dhe |
shkarkimin e paleteve apo kutive të mallrave. |
POTISKË |
Mjet peshkimi, që përbëhet nga dy drunj të mbërthyer |
kryq dhe nga një rrjetë të kapur në cepat e tyre, çikëz. |
PAMOR |
Që shërben për të parë më mirë. Aparat pamor. |
PERISKOP |
Aparat i posaçëm, që ka një gyp të gjatë, të pajisur me |
pasqyra e xhame zmadhuese dhe që shërben për të |
parë nga nëndetësja, nga llogorja etj. ç’ka në sipërfaqe |
të ujit a mbi tokë. Periskopi i nëndetëses (i tankut). |
PËRQENDRUES |
Aparat që shërben për të dendësuar lëndë të |
ndryshme, sidomos me anë të avullimit. |
PËRSHPEJTUES |
Aparat ose mjet i posaçëm që përdoret për t'u shtuar |
shpejtësinë e lëvizjes grimcave të ndryshme të materies. |
Përshpejtues i fuqishëm. Përshpejtues i elektroneve. |
PËRTHYES |
Aparat i posaçëm që shërben për t'u ndërruar drejtimin |
rrezeve të dritës. |
PILË |
Aparat që shndërron një reaksion kimik, një reaksion |
bërthamor ose nxehtësinë në energji elektrike; mjet që |
shërben si burim i energjisë elektrike. Pilë elektrike. |
Pilë atomike. Pila e Voltës pilë e përbërë prej disa |
pllakëzash zinku, të ndara nga disa rrathë cohe të |
ngopur me acid sulfurik. Pilë e thatë bateri. |
PROJEKTOR, PROJEKTUES |
1. Pajisje me një llambë të fuqishme elektrike, që |
shërben për të lëshuar një tufë rrezesh drite të fortë në |
një drejtim të caktuar dhe në largësi të madhe. |
Projektorët e veturës. Rrezet e projektorit. Ndriçon |
projektori. |
2. Aparat i posaçëm që shërben për të shfaqur një film |
etj. në ekran, aparat projektimi. Aparat projektues. |
PËRDAF |
1. Dërrasë e vogël katërkëndëshe, e lëmuar nga njëra |
anë e me një dorezë nga ana tjetër, me të cilën muratori |
rrafshon suvanë e murit duke e fërkuar. Shtroj me |
përdaf. |
2. Rrafshimi i suvasë me këtë përdorëse; shtresë e |
hollë me llaç të situr dhe të përzier me çimento, që |
hidhet mbi suva për ta rrafshuar me mirë. I japin përdaf |
murit. |
PIRAJKË |
Përdorëse si lopatë e vogël prej dërrase, që shërben |
për të rrahur rrobat kur i lajmë, lasë, kopan. Kërciste |
pirajka në breg të lumit. |
PRERËSE |
Pajisje, mekanizëm a pjesë e një mekanizmi, e |
cila shërben për të prerë; përdorëse që shërben për të |
prerë diçka; ana e mprehtë e një vegle prerëse, presë, |
teh. Prerëse elektrike. Prerëse xhami (qelqi). Prerëse |
gurësh (mermeri, metali). Prerëse thonjsh. |
PUFE |
1. Ndenjëse e ulët dhe e butë, si kolltuk i vogël, por pa |
mbështetëse. |
2. Përdorëse e vogël e rrumbullakët, e bërë prej një |
copë të butë e me push, me të cilën gratë lyejnë fytyrën |
me pudër. Pufja e pudrës. |
PAJISJE |
Makineri, mjet, vegël, orendi, aparat etj. Që shërben |
për të kryer një punë a një veprimtari. Pajisje |
laboratorike. Pajisje shkollore. Pajisje teknike. Pajisje |
industriale. Pajisje elektrike. Pajisje sportive. |
PASQYROR |
Pajisje me një pasqyrë të lugët, që shërben për të |
kthyer e për të dërguar larg rrezet e dritës; reflektor. |
PËSHTJELLJE |
Sistem fijesh përçuese në një pajisje elektrike, |
nëpër të cilat kalojnë rrymat që krijojnë fushat |
magnetike. Pështjellje me tela (me gërshetë, në trajtë |
cilindri). |
PJESËTUES |
Pajisje që ndan në pjesë tensionin e rrymës |
elektrike për të rregulluar vëllimin e zërit, timbrin etj. |
(zakonisht në aparatet radiomarrëse, në televizorë etj.). |
Pjesëtues tensioni. |
POÇ |
Enë prej balte ose prej qelqi, me fund të rrumbullakët, |
me grykë të ngushtë, me bark të gjerë e zakonisht me |
një vegjë, që shërben për të mbajtur ujë, pije të |
ndryshme etj.; enë balte ose metali me një vegjë, që |
përdoret zakonisht për të zier gjellë, poçe |
Pajisje a diçka tjetër që ka një trajtë të fryrë, të |
rrumbullakët ose vezake. Poçi i derdhjes në furrë. |
POLIGON |
Vend i posaçëm ku parapërgatiten lëndë |
ndërtimi a pajisje të tjera prej betoni. Poligone prodhimi. |
Poligoni i pjesëve prej betoni. |
PORTË |
pajisje e posaçme që lejon ose ndalon hyrjen a daljen e një |
lëngu, të avullit, të ajrit etj. në diçka. Portë automatike. |
Portat e pendës. Porta e derdhjes. Porta e sigurimit. |
Porta e ajrimit. |
PRERËSE |
Pajisje, mekanizëm a pjesë e një mekanizmi, e |
cila shërben për të prerë; përdorëse që shërben për të |
prerë diçka; ana e mprehtë e një vegle prerëse, presë, |
teh. Prerëse elektrike. Prerëse xhami (qelqi). Prerëse |
gurësh (mermeri, metali). Prerëse thonjsh. Pastroi |
(mprehu) prerësen. |
PRITË |
Send a pajisje që pengon kalimin e diçkaje. |
Pritë ere. Prita e avujve. |
PRIZË f. sh. |
1. Pajisje prej gypash, dërrasash etj., që |
vendoset në lumë ose nëpër kanale për të marrë ujin |
ose për ta shpërndarë atë në drejtime të caktuara; |
lëshues; pajisje që vendoset në gypat e ujit të pijshëm |
për të marrë ujë. Prizë kryesore. Prizë uji. Prizat e |
kanalit. Ndërtuan në prizë. |
2. Pajisje prej lënde veçuese, me dy vrima, që |
shërben për të lidhur një aparat (furnelë elektrike, radio, |
televizor, hekur rrobash etj.) me burimin e rrymës |
elektrike. Prizë elektrike. Prizë muri. Vë në prizë. Heq |
nga priza. |
PROJEKTOR |
1. Pajisje me një llambë të fuqishme elektrike, që |
shërben për të lëshuar një tufë rrezesh drite të fortë në |
një drejtim të caktuar dhe në largësi të madhe. |
2. Aparat i posaçëm që shërben për të shfaqur një film |
etj. në ekran, aparat projektimi. |
PAJISJE |
Makineri, mjet, vegël, orendi, aparat etj. Që shërben |
për të kryer një punë a një veprimtari. Pajisje |
laboratorike. Pajisje shkollore. Pajisje teknike. Pajisje |
industriale. Pajisje elektrike. Pajisje sportive. |
PARALELE |
Vegël gjimnastikore me dy drunj |
paralel të mbështetur mbi katër këmbë, ku bëhen |
ushtrime duke përdorur kryesisht forcën e krahëve. |
Paralele të shkallëzuara. |
PARMENDË |
Vegël bujqësore prej druri, që përbëhet nga përdheci |
me plor, veshëzat, doraku e shtiza, tërhiqet zakonisht |
nga një pendë qe dhe përdoret për të lëruar tokën. |
Parmendë druri. Kau i parmendës. E punonin tokën |
me parmendë. Vuri (mbrehu) qetë në parmendë. |
PERDAH |
1. Vegël muratorësh: një copë dërrasë e lëmuar me një |
dorezë të vogël, që përdoret për të rrafshuar suvanë e |
njomë në mure. |
2. Përdorëse prej mermeri në trajtë të një kallëpi sapuni |
të madh, me të cilën ngjeshin leshin qeleshepunuesit. |
PESHORE |
Vegël e posaçme që përdoret për të përcaktuar me |
përpikëri peshën e trupave e të sendeve të ndryshme; |
kandar. Peshore e përpiktë (e saktë). Peshore |
analitike peshore shumë e përpiktë dhe me ndjeshmëri |
të madhe. Peshore me sustë (me kundërpeshë). |
Peshore mallrash. Peshore farmacie. Pjata (gurët) e |
peshores. Fusha (shigjeta, shtiza) e peshores. Vë në peshore. |
PËRDORËSE |
Vegël e thjeshtë që shërben për të bërë një punë me |
dorë, vegël dore që lehtëson kryerjen e një pune. |
Përdorëse druri (metali). |
PËRDREDHËS |
Vegël që shërben për të dredhur fort diçka, vegël që i jep dredha |
diçkaje. Përdredhës cilindrik (për susta). |
PËRNDARËS |
Vegël a mekanizëm që shërben për të |
shpërndarë një lëndë, një energji etj. në drejtime të |
ndryshme ose në mënyrë të barabartë, shpërndarës. |
Përndarës i rrymës elektrike. Përndarës benzine. |
PËRSHPEJTUES |
Që i shton shpejtësinë diçkaje. Vegël përshpejtuese. |
Mjet përshpejtues. |
PËRZIERËS |
Vegël që përdoret për të përzier a për të trazuar diçka. |
Përzierës mekanik (rrotullues). Përzierës brumi |
(betoni). |
PILLË |
Vegël dore për të krehur lirin, gërhanë liri. |
PINCË |
1. Darë e vogël me buzë të zgjatura, të shtrira e |
zakonisht me majë, që përdoret për të kapur a për të |
shtrënguar diçka, për të shkulur gozhdë të vogla a diçka |
të hollë etj. Pincë prerëse. Pincë elektricisti. Nofullat e |
pincës. Përkul telin me pincë. |
2. Vegël e posaçme si mashë e hollë, që përdor |
zakonisht kirurgu gjatë një operacioni. |
PISKATORE |
Vegël e thjeshtë prej metali, si një mashë e vogël, që |
përdoret për të kapur gjëra të imëta. |
PLUG |
Vegël bujqësore prej hekuri, me plor të madh e të |
gjerë, që tërhiqet me traktor, me kuaj a me qe për të |
lëruar tokën ose për të hapur vija kulluese. Plug i lehtë |
plug për punime të cekëta. Plug i rëndë plug për |
punime të thella. Plug mbathës plug që përdoret për të |
mbathur bimët. Plug urith plug që përdoret për |
drenimet. Plug fushor (kodrinor, malor). Plug për hapje |
vijash. Plug pa veshë. Doraku i plugut. |
POMPË |
1. Makinë a pajisje e posaçme që shërben për të nxjerrë |
nga toka ujë ose naftë, për ta ngritur ujin në një vend |
më të lartë etj.; tullumb uji, trumbë. Pompë elektrike. |
Pompë ujitëse. Pompë vaji (benzine, nafte). Nxjerr me |
pompë. |
2. Vegël e posaçme që shërben për të mbartur një gaz |
nëpërmjet shtypjes, për të fryrë me ajër gomat e |
biçikletave, të automjeteve etj. Pompë thithëse. Pompë |
dore. Pompa e biçikletës. Pompa e zjarrfikëses. |
3. Vegël që përdoret për të spërkatur bimët, për të lyer |
muret me gëlqere etj. me anën e forcës së ajrit. Pompë |
spërkatëse. Pompë shpine. Pompë për pluhurosje (për |
lyerje). |
PRERËS |
1. Që shërben për të prerë; që është i mprehtë e mund |
të presësh diçka me të; që bëhet me mjete që presin. |
Vegël (pajisje, makinë) prerëse. Pjesa prerëse. Sharrë |
prerëse. Pinca prerëse pinca të posaçme që përdoren |
për të prerë tela ose llamarinë të hollë. Pykë prerëse. |
PAGUR |
1. Enë prej alumini në trajtën e një plloske të shtypur, |
që e përdorin zakonisht ushtarët për të mbajtur ujë me |
vete. Pagur i veshur. Pagurët e ushtarëve. Pi me |
pagur. |
2. Shishe e vogël për raki; faqore. Pagur rakie. |
PENEZORE |
Enë balte për ujë me një ose me dy vegjë, më e vogël |
se shtamba e më e madhe se katruvja, që e ka grykën |
të gjatë e të ngushtë. |
PETULLICË |
Enë e sheshtë dhe e cekët si tigan, që përdoret për |
të pjekur petë dhe për të skuqur petulla. |
PËSHTYMORE |
Enë e posaçme, që vihet në një qoshe të korridorit a të |
shkallëve për të pështyrë në të. Pështymore porcelani |
PILLE |
Enë e madhe dhe e thellë prej guri, në trajtë |
katërkëndëshe si një koritë, që shërben zakonisht për të |
mbajtur vaj; qyp balte shumë i madh për vaj, për djathë, |
për turshi etj. |
PIPERORE |
Enë e vogël që mbushet me piper dhe vihet në tryezë |
kur hamë; mbajtëse piperi. Mbushi piperoren. Vuri |
piperoren në tryezë. |
PIPËZ |
Gyp i vogël prej qelqi, që përdoret për të marrë |
pak lëng nga një enë, zakonisht duke e thithur. Pipëz e |
shkallëzuar. |
PIRËSE |
Enë e posaçme ku pinë ujë kafshët. Pirëse uji për |
zogjtë enë e metaltë në trajtë kambane e me vrima, ku |
futin sqepin zogjtë për të pirë ujë. |
PJATË |
Enë e vogël prej porcelani, zinku, alumini etj., e |
rrumbullakët, e lugët ose e nderë e me fund të sheshtë, |
që përdoret për të hedhur në të gjellën që hamë etj |
PLLOSKË |
Enë druri e rrumbullakët për të mbajtur ujë, verë etj. |
Plloskë uji. Një plloskë me verë. Mbushi plloskën. |
POÇE |
Enë balte me një vegjë, që përdoret zakonisht për të |
zier gjellë; sasia e gjellës etj. sa nxë një enë e tillë; poç |
POÇERINA |
Enë të ndryshme prej balte; poçeri. |
PONICË |
Enë prej balte që përdoret zakonisht për të mbjellë në të |
lule, saksi prej balte. |
PROVËZ |
Enë qelqi në trajtën e një gypi, zakonisht të shkallëzuar, |
që përdoret për punë laboratorike; epruvetë. Provëz me |
tretësirë. Mbushi provëzën. Hodhi ujë në provëz. |
PALOSËSE |
Makinë palosëse, që shërben për të palosur diçka. |
PASTRUESE |
Makinë për pastrimin e diçkaje. Pastruese automatike |
PETËZUESE |
Makinë petëzimi, makinë që bën petëzim. |
PLUHURTHITHËSE |
Makinë pluhurthithëse; fshesë elektrike. |
POLIGRAF |
Makinë që shërben për të shumëfishuar një shkrim. |
PRASHITËSE |
Makinë prashitëse, makinë që përdoret për të prashitur |
tokën e bimët. |
PRESË |
Makinë e posaçme që shërben për të përpunuar diçka |
ose për t`i dhënë formë me anë të shtypjes. Presë |
horizontale. Presë mekanike (hidraulike). |
PRESUESE |
Makinë presimi. |
Llojet e makinerive P
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment