XËRMOJ
Zbres.
Xërmoi nga mali. Xërmo poshtë!
XHAJË
Xhaxha
XHAM
Gotë
e qelqtë, qelqe.
XHEZVE
Gryka
e kacekut nga del ajri për t'i fryrë zjarrit.
XHULLIRË
Shkopi
i tundësit bashkë me rrethin që ka në fund; tundës.
ZABE
1.
Rrip prej lëkure pemësh (kryesisht mani, vidhi etj.),
që
përdoret për të lidhur ose për të mbështjellë
shartesën.
E lidhi me zabe. Shtrihet si zabe.
2.
Hobe. E hodhi gurin me zabe.
ZABULLIMË
Bulçim,
ufëm, zagushi. Zabullimë e madhe. Është zabullimë.
ZAGALL
Fre
për kuaj.
ZAKUM
Helmës.
ZAMKË
Rrëshirë.
ZAPTUAR
Shtatzënë.
Grua e zaptuar.
ZBARDHEM
Heq
rrobat e zisë, heq zinë. Ajo u zbardh shpejt.
ZBËRTHEJ
Hap,
çaj diçka duke e thyer; shkallmoj, bëj
pjesë-pjesë,
shpërthej. Zbërtheu dy vezë. I zbërtheu
kokën.
Zbërtheu derën. U zbërtheu muret. Ia paska
zbërthyer
qerren fare.
ZDAP
Dru
i gjatë, i trashë e i pagdhendur; hu.
ZDAP
Zhdëp.
E zdapi mirë e mirë.
ZDAPEM
Zhdëpem.
U zdap me të ngrënë
ZDAPULLOJ
E
rrah dikë me dru, e zhdëp. E zdapulloi i ati.
ZDAT
I
heq druajtjen a turpin dikujt, i hap syrin; e marr me të
mirë,
e përkëdhel; e llastoj, e bëj të lëshohet a të
shthuret.
I ka zdatur fëmijët. Mos e zdatni fort!
ZDATEM
Nuk
kam më druajtje a turp, më del turpi, marr guxim;
më
hapet syri, llastohem; lëshohem, shthurem. U zdat
menjëherë.
U zdatën fare.
ZDATI
Llastim;
liri e tepruar. I ka dhënë zdati.
ZDATSHËM
Pa
druajtje, lirshëm; pa pasur turp. Flet (rri) zdatshëm.
ZDATUR
I
llastuar, i përkëdhelur tepër; i paturp, i pacipë. Fëmijë
(djalë)
i zdatur.
ZDËRVIHEM
Më
hiqet lëkura; i hiqet pjesa e sipërme a korja diçkaje,
zhvoshket;
gërvishtem.
ZDËRVIJ
I
heq lëkurën; i heq pjesën e sipërme a koren diçkaje,
zhvoshk;
gërvisht.
ZDRAHEM
Zhdëpem
ZDRAJ
Zhdëp
ZEMBEREK
Rezja
e derës a e dritares
ZEMËR
Lukthi;
zgavra e barkut, barku. Gropa e zemrës. E preu zemra.
ZERVA
Pelte,
paluze.
ZERRE
Thërrime,
grimë, çikë
ZGAL
Agon,
zbardh. Zgali drita (agimi).
ZGALE
Vrimë
ose e çarë (zakonisht në mur); borde. U bë një
zgale
(në mur).
ZGALET
Hapet,
kthjellohet (për kohën a motin). U zgal moti.
ZJERRÇË
Rrip
i gjatë lëkure, i gjerë një gisht, që përdoret zakonisht për të
qepur
e për të lidhur opingat; rretër. Zjerrçë opinge.
ZOG
1.
I vogli i një kafshe, pjella. Zog maceje. Zog
gomari.
Zogjtë e arushës.
2.
Bir. Zogu i shqiptarit.
ZOMOTËR
Vajza
e kunatit (kështu e quan nusja e re). Erdhi zomotra.
ZUZËROJ
Bëj
punët më të rënda (kryesisht në shtëpi).
ZVARRANIK
Një
nga të dy drunjtë e gjatë, që vendosen
nën
lesë. U thye zvarraniku.
ZVARRË
Lesë
ugari, zvarranike. Bëri një zvarrë.
ZVIRDHEM
Rrëzon
lulet për të formuar kokrra, bëhet me kokrra
(për
pemët). Rrushi u zvordh.
ZVJERDH
Fillon
të rrëzojë lulet për të lidhur
kokrra
(për pemët). Qershia i ka zvjerdhur lulet.
ZVJERDHUR
Që
i kanë rënë lulet dhe ka filluar
të
lidhë kokrra (për pemët). Qershi e zvjerdhur.
ZHANGËL
1.
Zhapë mishi, zhëngë.
2.
Gjëndër; zhëngë.
ZHARGAVINË
1.
Makinë, karrocë a mjet tjetër që është vjetruar a që
mezi
ecën; karakatinë.
Hipi
në një zhargavinë.
2.
Njeri tepër i ligështuar, që mezi heq këmbët
zvarrë
e që s’është i aftë për të bërë ndonjë punë; njeri
fare
pa vlerë.
ZHARGAVITET
1.
Vjetrohet shumë e mezi ecën, bëhet zhargavinë (për
një
makinë, karrocë etj.).
2.
Ligështohet e bëhet fare i paaftë për punë;
humbet
çdo aftësi a vler ë(për njerëzit).
ZHARGAVITUR
1.
Që është vjetruar shumë e mezi ecën, që është bërë
zhargavinë.
Karrocë e zhargavitur.
2.
Që është ligështuar e është bërë fare i paaftë për
punë;
që ka humbur çdo aftësi a vlerë (për njerëzit).
ZHARGIT
Zvarrit.
ZHARGITEM
Zvarritem.
ZHARGITEM
Zvarritem.
ZHARRË
Vend
në mal, i veshur me bar e me drurë të mëdhenj.
Zharrë
me hije. Mërzejnë në zharrë. U ngjitën në zharrë.
ZHBËJ
I
heq kokrrat kallirit, shkoq. Zhbënin misër.
ZHBËRË
Që
i janë hequr kokrrat, që është shkoqur
(zakonisht
për misrin). Misër i zhbërë.
ZHBIRAMEL
Biramel.
ZHIGËL
Cingaridhe
ZHOL
1.
Myshk
2.
Merak, hidhërim
ZHUGAN
Zgjebarak.
ZHUGË
1.
U ra zhugëza dhive.
2.
Njeri i fëlliqur; njeri zgjebarak.
No comments:
Post a Comment