Mallkimet T - ZH

Mallkimet

TARTAKUT
Sëmundje e rëndë që u bie kuajve ose gomarëve e që shfaqet
me të dridhura.
E hëngërt (e fshiftë, e zëntë) tartakuti!

TESH
Sifiliz, gërdec. I ka rënë teshi. E fshiftë teshi!

TEZGË
Shtrat i posaçëm prej pëlhure a prej doku të fortë, me dy drunj
të gjatë anash, që përdoret nga dy veta për të mbartur njerëz të
sëmurë, të plagosur a të vdekur
E sjellshin me tezgë!

TËMTH
I dalçin (i plaçin) tëmthat!

TOKËS
Gjarpër. E zëmë tokësi!

TREVË
Mos gjetsh vend e treva! mos gjetsh qetësi, mos paç gëzim!

TRU
I dalshin trutë! u çmendtë, i plastë koka!

TRUDALË
Që është pa mend në kokë, budalla; që i dalshin trutë!

TRUTHARË
Që nuk është në gjendje të gjykojë si duhet, i ngathët nga
mendja, jo i zgjatur; që i kanë rrjedhur trutë; matuf, kokëzbrazët
që iu thafshin trutë e kokës!

THAHEM
Iu thaftë koka (dora)!
Iu thafshin duart (këmbët, sytë)!
Iu thaftë goja!
Iu thaftë lëkura e barkut! mos pastë fëmijë, mos lindtë kurrë!

THEM
Ia thëntë prifti (hoxha) në vesh!

THUR
mbyll
U thurtë ajo shtëpi! u mbylltë, u shoftë e u shkretoftë ajo shtëpi!

UDHËZI
Që ka zënë një rrugë të keqe; që sillet në mënyrë të shtrembër
e të pandershme. Që mos i vajttë rruga mbarë.

UJË
Të dhënça ujë me lugë!

UJK
Të çaftë (të preftë) ujku!

ULOK
Që nuk ngrihet a nuk ecën dot, që nuk lëviz dot gjymtyrët nga një
sëmundje a nga pleqëria, i paralizuar. Mbeç (u bëfsh) ulok!

URË
Copë druri, kopaçe që është e ndezur ose që vazhdon të digjet
në zjarr. U bëfsh urë e zezë!

VARR
I bëfsha varrin!
Iu haptë varri (dheu) nën këmbë!
I humbtë varri e dërrasa! u zhduktë pa lënë gjurmë, mos i
mbettë as nami as nishani.

VARRËPAMBYLLUR
Që nuk i është mbyllur plaga, me plagë të hapur a të
pashëruar; që mos iu mbylltë plaga.

VARRHAPUR
Që nuk është mbuluar me dhe, që ka mbetur pa u varrosur; që
nuk ka varr; që mbettë pa u mbuluar me dhe, që mbettë
pa u varrosur; varrzbuluar, varrjashtë.

VARRHUMBUR
Që i ka humbur varri, që nuk i gjendet varri, që nuk dihet ku
është varrosur; që i humbtë varri, që mos iu gjettë varri.

VARRPAGJETUR
Që nuk i është gjetur varri, që nuk dihet se ku është varrosur;
që mos iu gjettë varri, që i humbtë varri; varrhumbur.

VARRVITHISUR
Që i është shembur a i është vithisur varri, që e ka varrin të
vithisur a të prishur; që iu shembtë a iu vithistë varri.

VATËR
I daltë hithra në vatër!

VATËRPRISHUR
Që ia kanë prishur shtëpinë dhe familjen, që është pa shtëpi e
pa familje; i shkretë; që iu prishtë e iu shkretoftë vatra;
vatërshuar, pragshuar.

VATËRSHUAR
Që ia kanë shkatërruar krejt shtëpinë e familjen; që ka mbetur i
shkretë, që s'ka njerëz të afërm të familjes; që iu shoftë
vatra, që mbettë i shkretë; vatërprishur, pragshuar.

VESH
I rëntë (i ardhtë) pas veshit (pas qafës)!
Ia thëntë prifti (hoxha) në vesh!

VETE
Në djall të vejë (të shkojë)!
Prapa diellit të vejë!

VETËTIMË
E vraftë vetëtima!

E vënça në dhe!
I vënçin zilet!

VIG
I daltë vigu! vdektë.

VIJ
I ardhtë era dhe! vdektë!
I ardhtë (i rëntë) pas veshit (pas qafës)!

VITHISEM
Iu vithistë varri!

VRAS
E vraftë pika!

VULË
I humbtë vula (nami, nishani)! vdektë e mos u përmend të më!

VULËHUMBUR
Që i ka humbur emri, që s'dihet se ku ndodhet, që është
zhdukur pa lënë gjurmë; fare i pazoti, i pavlefshëm, i humbur (për
njerëzit); që i humbtë emri, që mos iu gjettë nami e
nishani; vulëharruar.

YLL
Fat, lumturi
Të humbtë ylli! T’u shoftë ylli! u shofsh!

YMËR
Jeta e njeriut; të jetuarit.
Iu shoftë ymri! vdektë!

ZANË
E shitoftë zana!
E vrafshin zanat!

ZANON
E shiton zana dikë, e shkal, e shuplak. E zanoftë zana!

ZEMËR
E zëntë zemra e keqe!
T’u ftohtë zemra!

Mos e zëntë moti!
Mos e zëntë darka!
E zëntë gjarpri!
I zëntë sytë!
I zëntë fytin (grykën)!
Iu zëntë fyti!
Mos të zëntë ora!
E zëntë gjumi i madh!
I zëntë sytë buka!
I zëntë shtëpia (oborri) bar!

ZILE
 vënçin zilet! u bëftë me turp, u turpëroftë!

ZJARRSHUAR
Që i kanë vdekur të gjithë të shtëpisë, që ka mbetur vetëm, i
panjeri; i shkretë; pragshuar; që iu shoftë shtëpia, që iu shoftë pragu.

ZHUGË
Zgjebe.
I rëntë zhuga!

ZHUGËZ
Zgjebe.

I rëntë zhuga!

Mallkimet

No comments:

Post a Comment