Fjalor Muzikor - P - Q

Fjalor Muzikor P - Q

PAAKORDUAR
Që nuk i janë vënë telat në akord, që nuk është 
akorduar. Violinë (kitarë) e paakorduar. 

PARË
Që luan pjesën kryesore, që është kryesori në ekzekutimin 
e një vepre muzikore. Violina e parë. Zëri i parë.

PARTITURË
Tërësia e të gjitha pjesëve të një vepre muzikore për 
orkestër ose për shumë zëra; libri që përmban këto 
pjesë. Partitura e simfonisë. 

PAUZË
Pushim i zakonshëm ritmik midis notave; shenjë 
me të cilën shënohet ky pushim. Mbaj pauzat! 

PERDE
Secila fletë e hollë e metaltë në bishtin e disa 
veglave me tel, ku shkelin gishtat për të nxjerrë tinguj të 
ndryshëm; çdo ndarje me fletë të tilla.

PËRCJELL
Shoqëroj me një vegël një këngë a një pjesë 
tjetër muzikore. Përcjell me lahutë (me sharki). Përcjell 
me kitarë (me piano)

PËRDREDHËS
Çelësi i lahutës që shërben për të shtrënguar e liruar telin.

PËRDREDHIM
Dridhje të theksuara të zërit që nxjerr njeriu ose të tingujve të
një vegle muzikore. Përdredhimet e fyellit.

PËRKTHESË
Refren.

PËRPUNUAR
ë është vënë dorë mbi të dhe i janë shtuar 
elemente të reja, pa prekur motivin kryesor (zakonisht 
për një këngë a valle popullore). Muzikë e përpunuar. 
Valle (këngë) të përpunuara.

PIANO
Vegël e madhe muzikore me tastierë, me shumë tela 
brenda, të cilët nxjerrin tinguj të ndryshëm kur goditen 
nga disa çekiçë të vegjël që lëvizin kur shkelim me 
gishta tastet. Mësuesi i pianos. Pjesë për piano (për 
violinë e për piano). I bie pianos. Luan (shoqëron) në 
piano. Mëson për piano. 

PICKOJ
E bëj të dridhet një tel violine, mandoline etj. 
duke e kapur me gishtin e madh dhe me treguesin. 

PIKË
Shenjë e vogël e rrumbullakët, që vihet pas një 
note për t'i shtuar gjysmën e vlerës; shenjë që vihet 
sipër një note për të treguar se tingulli duhet të luhet i 
shkëputur e i dalluar nga tingujt e tjerë. 

PIP
Pjesë e ngushtë ku mbështeten buzët në disa 
vegla frymore. Pipi i baritonit

PIPIZANE
Vegël muzikore popullore, e përbërë nga dy pipëza prej 
lëkure druri, të cilave u fryjnë si buri. I bie pipizanes. 

PJATË
Secili nga disqet prej tunxhi që janë pak të 
lugët e që përdoren në orkestër duke i përpjekur njërin 
me tjetrin a duke i goditur me diçka. U bie pjatave.

PJESË
Vepër jo e madhe muzikore; një copë nga kjo 
vepër muzikore; melodia e kësaj vepre a cope. Pjesë të 
lehta (të zgjedhura). Pjesë për violinë dhe orkestër. I 
ra një pjese të njohur.

POEMË
Vepër muzikore me formë të lirë, zakonisht me 
karakter lirik. Poemë muzikore. Poemë simfonike. 
Poemë për violinë. 

POLIFONI
Këngë popullore me shumë zëra. Polifonia jonë. 
Polifonia popullore. Polifonia e Jugut. 

POLIFONIK
1. Që këndohet me shumë zëra. Këngë polifonike. 
Melodi (muzikë) polifonike. 
2. Që përbëhet nga disa këngëtarë popullore, të cilët 
këndojnë së bashku.

POLKË
Valle me ritëm të gjallë e të shpejtë, që kërcehet me 
masën prej dy kohësh dhe muzika për këtë valle; pjesë 
e vogël muzikore që ka ritmin e kësaj valleje. 

POTPURI
Varg këngësh a vallesh, zakonisht popullore, me melodi 
të ndryshme, që këndohen ose luhen njëra pas tjetrës; 
melodi me motive të ndryshme. Potpuri myzeqare. 
Potpuri e melodive të Shqipërisë së Mesme. Potpuri 
vallesh popullore. Potpuri motivesh dibrane. 

PREKËL
Tast.

PRELUD
Pjesa hyrëse në një vepër muzikore; pjesë e 
vogël muzikore, që qëndron më vete. Preludi i 
Simfonisë. Prelud për piano.

PUSHIM
Pauzë. Pushim i plotë. Pushim katërsh.

QARË
Pjesë muzikore me melodi të përvajshme, që 
luhet zakonisht me ndonjë vegël popullore. E qarë me 
fyell (me gërnetë). Ia mori një të qare. 

Fjalor Muzikor P - Q