Fjalori i anatomise L -M
L
LARING
Pjesa e
sipërme e grykës së njeriut, ku përftohet zëri;
gabzherr,
gurmaz.
LEGEN
Pjesë e
skeletit të njeriut, e cila përbëhet nga brezi i
harkuar i
eshtrave të kryqeve e nga kërdhokullat; brezi i
eshtrave të
kafshëve gjitare në pjesën e prapme të
trupit, që
vjen si e harkuar. Eshtrat e legenit.
LIDHËSE
Zgjatim i
fortë prej indesh, që bashkon pjesët e
veçanta të
skeletit ose organe të veçanta të trupit.
Lidhëse
katërkëndëshe. Lidhësja e zgjatur e prapme.
LIDHOR
Që shërben
për të lidhur a për të bashkuar
pjesët e
trupit ose të një organi të tij. Indi lidhor.
LIDHURA
Nyjëtimet,
kyçet. Të lidhurat e trupit (e
gjymtyrëve,
e gishtave). Është ënjtur në të lidhurat.
LILTH
Njerith. I
ra lilthi.
LIMFATIK
Që ka të
bëjë me limfën, që lidhet me limfën, i limfës; që
është i
mbushur me limfë, që ka limfë; që prodhon limfë.
Gjëndrat
limfatike. Enët (rrugët) limfatike.
Nyjë (qeskë)
limfatike.
LIMFË
Lëng pa
ngjyrë që mbush hapësirat ndërmjet
indeve e
qelizave të trupit të njeriut e të kërbishtorëve;
gjak i
bardhë. Limfa e njeriut. Limfa e kafshëve
kërbishtore.
LINDUR
Që e ka
diçka që kur ka lindur e nuk e ka
fituar më
vonë gjatë jetës. Shtrembërim i lindur, Reflekse të lindura.
LUGTH
1. Pjesa e
thelluar ndërmjet barkut e kraharorit,
gropa e
stomakut. Lugthi i zemrës (i gjoksit).
2. Stomaku.
LUKTH
Lugth
LULE
Lulja e
fytit, molla e fytit, fikthi.
M
MAKROSË
1. Cipë e
mishtë si sfungjer, që mbështjell e
ushqen
pjellën te gruaja shtatzënë ose te femrat barrsa
të gjitarëve
dhe që del jashtë bashkë me të, shtrat.
3. Dylli i
veshit. Makrosa e veshit.
MAKTH
Cipë e
mishtë si sfungjer, që mbështjell e ushqen
pjellën te
gruaja shtatzënë ose te femrat barrsa të
gjitarëve
dhe që del jashtë bashkë me të, shtrat.
MASHKULLOR
Që i përket
mashkullit a seksit të meshkujve, i
mashkullit a
i meshkujve, Organet mashkullore.
MBËRTHYERA
Kyçet e
gjymtyrëve. Të mbërthyerat e duarve (e
këmbëve, e
gishtërinjve). I dhembin të mbërthyerat.
MBILËKURË
Shtresa e
sipërme e lëkurës së njeriut ose të
kafshëve;
sipërfaqja e lëkurës. Mbilëkura e dorës (e
kokës).
MEMBRANË
Cipë ose ind
i hollë, që vesh a
mbulon një
organ të frymorëve, një farë, qelizën etj.;
lëkurëz.
MESËM
Truri i
mesëm.
Zorra e
mesme.
MËLÇI
Organ i
brendshëm i njeriut dhe i disa
kafshëve, me
ngjyrë të kuqe të mbyllët, që gjendet në
anën e
djathtë të pjesës së sipërme të hapësirës së
barkut, nën
diafragmë dhe që kryen funksione të
rëndësishme
për formimin e gjakut, për prodhimin e
lëngut të
tëmblit etj., mëlçia e zezë; ky organ i disa
kafshëve, që
përdoret si ushqim.
MËMË
Ani i gruas
ose i femrës së gjitarëve; shtrati i
pjellës.
Mëma e fëmijës.
MISHËL
Tejzat e
zërit; penjëz.
MITËR
Organ i
gruas dhe i femrës së gjitarëve, në trajtë të
dardhës, ku
zihet e zhvillohet pjella; an. Trupi i mitrës.
Brirët e
mitrës. Qafa e mitrës. Cipa e mitrës. Heqja e
mitrës.
MOLLË
Molla e
Adamit, fikthi.
Molla
(mollëza) e fytit, fikthi.
MOLLËZ
Mollëza
(molla) e fytit, fikthi.
MUSHKËROR
Që ka të
bëjë me mushkëritë, që u përket mushkërive, i
mushkërive;
që bëhet nëpërmjet mushkërive. (Fshika)
mushkërore.
Arteri mushkëror. Qarkullimi mushkëror i
gjakut
qarkullimi i vogël i gjakut
Fjalori Stamina 2013
____________________________________
No comments:
Post a Comment