Lista e pajimeve V

VAGON

Pjesë e trenit, ku rrinë njerëzit që udhëtojnë ose ku

vihen mallrat që mbarten; mjet për të mbartur mineral,

dhe, zhavorr etj., që lëviz nëpër binarë dhe shtyhet me

duar ose tërhiqet nga një lokomotivë. Vagonët e trenit.

Vagon për njerëz. Vagon mallrash (kafshësh). Vagon

gjumi. Një vagon qymyr. Një vagon me krom.

VALLKUA

1. Mjet peshkimi më i gjerë nga një anë dhe më i

ngushtë nga ana tjetër që ka brenda disa qese prej

rrjete dhe që përdoret kryesisht për të zënë ngjala;

pinar, rrahçë. Gjuajnë me vallkua.

2. Kopan rrobash, pallë.

VERIGË

Secila prej unazave të një zinxhiri; rreth prej metali ku

varim diçka, hallkë.

VENTILATOR

Aparat i posaçëm me një helikë që rrotullohet dhe vë

në lëvizje ajrin për të freskuar ose për të ajruar një sallë

a një vend të mbyllur, ajrues. Ventilator elektrik

VETËREGJISTRUES

Që regjistron diçka në mënyrë automatike. Aparat

vetëregjistrues. Termometër vetëregjistrues.

VETËSHKRUES

Aparat i posaçëm. Që shkruan, regjistron a vizaton

diçka në mënyre automatike. Tamburi i vetëshkruesit.

VETËVEPRUES

Që vepron në mënyrë automatike. Aparat vetëveprues.

VOLTMATËS

Aparat që shërben për të matur tensionin e rrymës

elektrike. Voltmatës elektromagnetik (elektronik).

Voltmatës i rrymës së ndryshueshme. Mat me voltmatës.

VROJTUES

Aparat i posaçëm që ndjek e përcakton diçka.

VARËSE

Përdorëse prej druri ose prej lënde plastike, në trajtën e një

trekëndëshi e me një grep sipër, që përdoret për të varur rroba

në dollap etj. Varëse rrobash.

VERORE

Përdorëse në trajtë gjysmërrethi prej letre, prej

pendësh, prej plastike etj., që shërben për të bërë veri,

kur është vapë, erashkë. Verore prej letre (prej

mëndafshi).

VAQETË

Lëkurë e trashë dhe e fortë, zakonisht prej gjedhi, e

regjur e pa rrudha, që përdoret për pjesët e sipërme të

këpucëve të rënda dhe për pajisje të ndryshme

ushtarake. Këpucë prej vaqete.

VEÇOR

Pajisje e posaçme e bërë me lëndë jopërçuese, që

përdoret zakonisht në shtyllat ose në nënstacionet

elektrike për të lidhur dhe për të veçuar përcjellësit e

rrymës elektrike

VEÇUES

Lëndë që nuk e përcjell rrymën elektrike, nxehtësinë,

lagështirën ose zërin dhe që përdoret për të veçuar

diçka si edhe për të bërë pajisje të posaçme për veçim;

pajisje që bëhet me këtë lëndë, izolant. Veçues i mirë (i

keq).

VËLLIMMATËS

Pajisje e posaçme për të matur vëllimin e një trupi (kur

nuk mund të përcaktohet duke e zhytur në ujë e duke

llogaritur vëllimin e ujit të zhvendosur).

VRAPUES

Pajisje në makinën tjerrëse, që shërben për të

dredhur dhe për të mbledhur fillin.

VULË

Mjet i vogël zyre, ku janë gdhendur emri i ndërmarrjes

a i institucionit e shenja të tjera, e cila zakonisht ngjyhet

me bojë dhe vihet mbi shkresat për të dëshmuar

vërtetësinë e tyre e për t'u dhënë fuqi zbatimi; pajisje e

tillë që përdoret për të lënë shenjë në dyllë të kuq, në

plumb etj.; shenja që lë ky mjet në letër, në dyllë etj.

Vulë zyrtare. Vulë postare. Vulë datare. Vulë e thatë

vulë që nuk ngjyhet në bojë, por lë shenjë me anë të

trysnisë. Vulë vetjake. Vulë plumbi. Vulë druri (gome)

VEGËL

1. Mjet i thjeshtë a përdorëse që shërben për të bërë

një punë ose për të kryer një veprim; në sh. disa

përdorëse që së bashku shërbejnë për të bërë diçka.

Vegla bujqësore. Vegla prerëse. Vegla sportive

(gjimnastikore, mësimore). Veglat e punës. edhe ek.

Veglat e prodhimit. ek. pjesa themelore e mjeteve të

prodhimit, ku hyjnë zakonisht mjetet mekanike të punës

(makinat, pajisjet, aparaturat etj.), të cilat njeriu i përdor

në procesin e prodhimit të të mirave materiale. Veglat e

rrojes. Veglat e gjahut (e peshkimit). Trasta e veglave.

Reparti i veglave. Gjimnastikë në vegla.

2. Pjesë e një pajisjeje, e një mjeti, e një mekanizmi a e

një makine. Veglat e mullirit. Veglat e parmendës.

Veglat e këmbimit. Iu prish motorit një vegël.

3. Mjet me përbërje e me trajta të ndryshme, me tela,

me pipëz, me tastierë etj., me të cilin luajmë këngë e

pjesë muzikore. Veglat muzikore. Vegël frymore

(fryme). Vegël me tela. U bie disa veglave.

4. Avlëmend, vegjë. Punon (end) në vegël.

VEGJË

Vegël e madhe prej druri, me katër këmbë

dhe me pajisjet e nevojshme, që përdoret nga një njeri

për të endur pëlhurë ose qilima, avlëmend; tezgjah.

VIGËL

Vegël e thjeshtë, që përbëhet nga dy dërrasa të

bashkuara njëra me tjetrën dhe nga katër këmbë, me të

cilën mësohen fëmijët e vegjël të ecin; kular. E vuri

fëmijën në vigël.

VAJNIK

1. Enë e vogël prej teneqeje, me dorezë e lëfyt, që

shërben për të mbajtur vajin.

2. Enë teneqeje për vaj, me një lëfyt të gjatë e të hollë,

që përdoret për të vajuar një makinë, një motor etj.

VASKË

1. Enë e madhe dhe e hapur si govatë, prej porcelani a

prej zinku, ku futen e lahen njerëzit.

2. Enë e madhe si lug, prej metali, prej çimentoje

etj., ku mbahen lëngje të ndryshme për një kohë të

caktuar. Vaskë uji. Vaskat e verës. Vaskat e naftës.

Vaskat e kripores. Vaskë tharmëtimi.

VAZO

1. Enë prej balte në trajtën e një kove e pa veshë, ku

mbjellim lule për zbukurim, saksi; enë prej qelqi, prej

porcelani etj., në trajtën e një shisheje të gjerë a të një

kupe me zbukurime, ku zakonisht vihen lule. Vazo qelqi

(porcelani). Vazo lulesh.

2. Enë zakonisht prej qelqi, me madhësi të ndryshme,

që përdoret për pemë a ushqime të tjera të

konservuara; kavanoz.

VEDËR

Enë zakonisht prej druri, me grykë të gjerë e me një

vesh a me një dorezë, që përdoret për të mbajtur

qumështin kur mjelim bagëtinë ose për të ruajtur

bulmetin; mjelcë.

VEGSH

Enë prej balte të pjekur; zakonisht me një vesh, që

përdoret për të zier gjellë; poçe balte, vorbë; gjella sa

nxë kjo enë.

VEGJORE

Enë balte a vorbë me një vesh përsipër grykës.

VESHAKE

Enë e vogël prej balte si qyp, me një vjegë, që përdoret

për ujë.

VORBË

Enë prej balte të pjekur, zakonisht me një vesh, që

shërben për të zier gjellë, vegsh; gjella sa nxë kjo enë.

VOZË

Enë druri e madhe, e rrumbullakët e me bark të gjerë,

që ndërtohet me dërrasa të përkulura e të shtrënguara

me rrathë hekuri dhe që përdoret për të mbajtur bulmet,

verë, turshi etj.; sasia e lëndës sa nxë një enë e tillë.

Vozë djathi. Vozë vere.

VETËNGARKUES

Që e ngarkon barrën vetë, në mënyrë automatike. Vinç

vetëngarkues. Makinë korrëse vetëngarkuese. Lopatë

vetëngarkuese.

VETËSHKARKUES

Që shkarkohet vetë, në mënyrë automatike. Makinë

vetëshkarkuese. Kamion (vagon) vetëshkarkues.

Lopatë vetëshkarkuese. min. Mekanizëm

vetëshkarkues.

VINÇ

Makinë e fuqishme, me një krah të gjatë të metaltë, që

është i lëvizshëm dhe që shërben për të ngritur, për të

ngarkuar e për të shkarkuar pesha të rënda. Vinç i

fuqishëm. Vinç i lëvizshim (lëvizës). Vinç lundrues bigë.

Krahu i vinçit.