Llojet e pajisjeve L

LAPS

Mjet për të shkruar a për të vizatuar, që përbëhet nga

një shufër e hollë prej grafiti ose prej ndonjë lënde tjetër

me ngjyrë, e mbështjellë me një mbulesë prej druri; kalem

LUG

Copë e gjatë druri a guri, e gërryer dhe e bërë si

govatë për t'u dhënë ujë a ushqim kafshëve; koritë; mjet

i tillë që përdoret për të mbajtur a për të përpunuar diçka.

LUNDËR

Mjet i thjeshtë lundrimi prej druri, që vihet në lëvizje

me lopata ose me shtagë, barkë e ngushtë dhe e gjatë;

anije e vogël me fund të sheshtë, që vihet në lëvizje me

lopata ose me vela.

LËSHUES

Aparat që shërben për të vënë në lëvizje një

mekanizëm, një motor etj. Lëshues magnetik.

LARËS

Përdorëse druri, me të cilën rrahin rrobat kur i lajnë,

pallë rrobash, kopan. Larësi i rrobave.

LIMË

Përdorëse prej çeliku, e gjatë e shpatuke ose në

trajtë tjetër, me faqe dhëmbë-dhëmbë, që shërben për

të ngrënë sende prej metali a prej druri dhe për t'i bërë

të sheshta, të lëmuara, të mprehta etj. Limë katrore

(rrethore, gjysmërrethore, e sheshtë, e rrumbullakët,

trekëndëshe, e drejtë). Limë e hollë limë me dhëmbëza

të imëta. Limë e ashpër limë me dhëmbëza të rralla e të mëdha.

LAJTORE

Makinë larëse për rroba; pajisje e posaçme që

shërben për të larë sende a lëndë të ndryshme. Lajtorja

e mineralit.

LËKUNDËS

Pajisje a pjesë e një mekanizmi, që shërben

për të ulur e për të ngritur diçka, për të lëkundur etj.

Lëkundësi i naftës.

LAGËSHTIMATËS

Vegël e posaçme për të matur lagështinë e ajrit.

LAKADREDHË

1. Vegël si hark e me një fill prej kordhe të tërhequr, që

përdoret për të shprishur leshin, pambukun etj.

2. Shkop i dyfishtë, që përdoret për të rrahur misrin.

LARTËSIMATËS

Vegël e posaçme, që shërben për të përcaktuar

lartësinë e fluturimit të aeroplanëve.

Akrepi i lartësimatësit.

LESË

Vegël bujqësore, që bëhet me disa drurë, të thurur

me thupra e zakonisht me kunja të vegjël nga poshtë

dhe që përdoret për të copëtuar plisat, për të shtruar

dheun ose për të mbuluar farën në arë; trinë. Lesë e

lehtë (e rëndë). Lesë druri (hekuri).

LËSHOJË

Vegël e drunjtë e mullirit, me anën e së cilës lëshohet uji

nëpër lugun për të sjellë rrotull rrotën me fletë.

LICË

Vegël prej druri si tokmak, që përdoret për të rrahur lirin

a kërpin, tokmak liri.

LIDHËSE

Vegël a makinë që shërben për të lidhur barin ose

kashtën. Lidhëse bari.

LIMIJIR

Vegël e metaltë e bakërpunuesve, që mund të futet

brenda në enët me grykë të ngushtë dhe që shërben si

mbështetje kur rrahin fundin e tyre me çekiç nga jashtë

për ta ndrequr.

LOPATË

1. Vegël krahu, me një pjesë të metaltë, të gjerë e pak

të lakuar dhe me bisht të drunjtë, që përdoret për të

hequr dhe, për punë bujqësore e për punë të tjera;

vegël e tillë, që edhe pjesën e gjerë të kreut e ka prej

druri e që përdoret për të marrë a për të hedhur diçka

me të; sasia e lëndës që merret njëherësh me këtë

vegël. Lopatë hekuri. Lopata e ushtarit. Lopata e

mullirit. Lopata e furrtarit.

2. Mjet prej druri, me njërën anë të gjerë dhe me bisht

të gjatë, që përdoret për të ngarë lundrën; rrem.

3. Pjesë e një makine, e një pajisjeje etj., që

shërben për të lëvizur, për të shtyrë, për të mbushur

ose për të zbrazur diçka. Lopatë vetëngarkuese

(vetëshkarkuese). min. Lopatë drejtuese. Lopatë

pastruese (përzierëse). Lopatat e turbinave.

LUGË

1. Përdorëse prej metali a prej druri, që ka një kupë të

vogël në trajtë vezake e një bisht të gjatë dhe që

shërben për të ngrënë gjellë ose ushqime të tjera

sidomos të lëngshme; sasia e gjellës a e një lënde tjetër

sa nxë një përdorëse e tillë. Lugë e madhe qepshe, garuzhdë.

Lugë alumini (druri). Lugë gjelle. Lugë kafeje (çaji).

2. Vegël zakonisht e metaltë, me një pjesë si kupë a si

lopatëz dhe me një bisht ose me një zgjatim, që

përdoret për të marrë diçka, për të përzier lëndë të

ndryshme etj. Lugë pastruese. tek. Lugë shpimi. tek.

Lugë shënimi. usht. Lugë lulesh lopatë e vogël për të

shkrifëruar dheun e vazove. Lugë këpucësh përdorëse

që shërben për të mbathur këpucët, mbathës. Lugë

thëngjijsh (gacash) kaci zjarri. Lugë llaçi mistri.

LUGËS

1. Sqepar me presë të harkuar, që përdoret për të

gdhendur drurin për bucela, për lugje etj.; thikë e lakuar

që përdoret për të gdhendur pjesë të thelluara në dru,

për të bërë lugë etj. Gdhend me lugës.

2. Vegël e metaltë, me një lopatëz të lugët, që përdoret

për të kruar magjen nëpër qoshet; kruese. Lugësi i

magjes.

LUGËTAR

Thikë me presë të lakuar, që përdoret për të

gdhendur lugë druri, lugës; vegël e metaltë me presë të

gjatë e pak të lakuar dhe me dy doreza, që përdoret për

t'u qëruar lëkurën drurëve, për të gdhendur pjesë të

thelluara etj.

LUSTRUES

Vegël që shërben për të lustruar.

LAGËSE

Enë prej teneqeje, me një lëfyt të gjatë e me një

hinkë vrima-vrima, e cila përdoret për të ujitur; ujitëse.

Lagëse lulesh (duhani). Ujit me lagëse

LAGJIN

1. Enë prej balte të kuqe, me lëfyt, që përdoret për të

mbajtur ujë, për raki, për verë ose për lëngje të tjera.

Lagjin uji. Një lagjin me raki (me verë). Një lagjin me

dhallë (me qumësht). Pi me lagjin.

2. Enë balte si tepsi e thellë, që përdoret zakonisht për

të përgatitur brumin e bukës.

LAMBIK

1. Kazan prej llamarine a prej bakri, që përshkohet në

mes nga një gyp, ngrohet nga poshtë dhe shërben për

të larë rroba. I zien rrobat në lambik.

2. Enë prej llamarine, me një muslluk, që përdoret për të

larë duart e fytyrën; muslluk. Lambik uji.

3. Enë e madhe si kazan, me një gyp në mes, që

shërben për të bërë raki etj.; kazan rakie. Lambik rakie (alkooli).

LEGEN

Enë e madhe, e rrumbullakët dhe mjaft e thellë prej

metali a prej ndonjë lënde tjetër, që shërben për të larë

fytyrën, duart e këmbët, për të larë rroba etj.

Legen alumini (llamarine, bakri, plastike). Laj duart

(fytyrën, këmbët, fëmijën, rrobat) në legen.

LËNGJERE

Enë e madhe dhe e thellë si tepsi, që përdoret për të

gatuar për shumë veta ose për të mbajtur diçka.

Lëngjere bakri. Lëngjere me mish (me pilaf)

LËPIZË

Dërrasë e vendosur gjatë murit dhe e dalë përpara, që

shërben për të vënë mbi të enë e sende të ndryshme;

sergjen, raft.

LIMBË

1. Enë qelqi e thellë me kapak, që përdoret për t'u

nxjerrë miqve reçel ose ëmbëlsira të tjera. Një limbë me

reçel (me llokum, me gliko).

2. Pjatë.

LIMONASHTRYDHËSE

Enë e vogël si kupë, që ka në mes një të dalë të

dhëmbëzuar dhe që përdoret për të shtrydhur limonë,

portokall etj., shtrydhëse limonësh. Limonashtrydhëse qelqi.

LOTORE

Enë e posaçme që përdorej në kohët e lashta për të

mbledhur lotët në të kur vajtonin, ena e lotëve. Lotore

balte (qelqi).

LUGARE

Enë prej druri si lug me bisht, që e përdorin muratorët

për të mbajtur llaçin; govatë.

LUGËZ

Enë e lugët prej druri, që përdoret për të hequr ujin

nga tundra.

LUGORE

Enë e vogël druri, e lugët e me bisht, që përdoret për

të larë, për të shtypur diçka në të etj. Lugorja e duarve

(e këmbeve) legen druri. Lugorja e hudhrave shtypës

hudhrash.

LUGURUZHDË

1. Lugë druri e madhe për të përzier gjellën në kazan;

garuzhdë.

2. Enë e trashë prej balte a prej metali, në trajtë

kupe, që përdorej për të shkrirë metalin.

LULEMBAJTËSE

Enë e posaçme, që përdoret për të mbajtur lulet në

tryezë, mbajtëse lulesh.

LARËSE

Makinë larëse. Larëse rrobash. Larëse shishesh

(pjatash). Larëse pemësh (perimesh). Larëse zhavorri.

Larëse gruri. Larëse ullinjsh.

LËMUES

Që shërben për të lëmuar sipërfaqen ose anët e

diçkaje. Makinë lëmuese. Zdrukth lëmues.

LËRUESE

Makinë lëruese.

LINOTIP

Makinë shtypshkrimi, që i radhit shkronjat në rreshta të

plotë plumbi. Radhit në linotip.

LITOGRAFI

Makinë litografie, makinë që shtyp shkrim apo figura në gur.

LOKOMOTIVË

Makinë elektrike ose me avull, që tërheq vagonët e

trenit mbi binarët e hekurudhës. Lokomotivë elektrike

(me avull, me qymyr, me naftë).

LUSTRUES

Që shërben për t'i dhënë shkëlqim diçkaje, që përdoret

për të lustruar. Makinë (furçë) lustruese. Lëndë lustruese.

LYERËS

Që shërben për lyerjen e diçkaje. Makinë lyerëse.