TAPË |
1. Lëndë shumë e lehtë, që nxirret nga lëkura e disa |
drurëve (sidomos nga një lloj lisi) dhe që përdoret për |
shtupa, për shollë këpucësh, për rrjetat e peshkimit etj.; |
një copë nga kjo lëndë. |
2. Shtupë mbyllëse zakonisht për shishe, që bëhet nga |
kjo lëndë ose prej druri, prej gome, prej plastike etj. |
Tapë druri (llastiku). Tapa e shishes (e shtambës, e |
bucelës). Nxjerrëse tapash. I hoqi (i vuri) tapën. Mbyll |
me tapë. I ka dalë tapa. |
3. Mjet shpëtimi nga mbytja, që zakonisht lidhet në mes |
si brez dhe që përbëhet prej kësaj lënde ose prej një |
lënde tjetër të lehtë. Tapë shpëtimi. I hodhi tapën. |
Ngjeshi tapën në brez. |
TELEFERIK |
Mjet për mbartjen e udhëtarëve ose të lëndëve të |
ndryshme nga një vend në një vend tjetër, zakonisht në |
vise malore, që përbëhet nga një kabinë a mbartëse |
tjetër e madhe, e cila lëviz në ajër me ndihmën e një |
makaraje, e varur në një litar prej metali. Teleferik për |
udhëtarë (për mallra). Hipi në teleferik. |
Udhëtoi (u ngjit) me teleferik. |
TRAP |
Mjet i thjeshtë lundrimi, i ndërtuar zakonisht me trungje |
të lehtë ose me dy lundra të vogla, mbi të cilat |
mbërthehen dërrasa që formojnë një shesh të gjerë; |
trung druri ose disa dërrasa të lidhura bashkë, me të |
cilat kalohet një lumë, një liqen etj. Trap i madh. Nget |
trapin. E kaloi lumin me trap. I ngarkoi në trap. |
TREN |
Mjet udhëtimi e transporti, që përbëhet nga një |
lokomotivë e nga disa vagonë dhe që ecën mbi binarë |
të hekurt. Tren elektrik. Tren veror. Tren ndërkombëtar. |
Tren i blinduar. Tren i posaçëm. Treni i mbrëmjes. Tren |
udhëtarësh (mallrash). Fishkëllima e trenit. Lëvizja e |
trenave. Stacioni i trenit. Hipi në tren. Udhëtojnë me |
tren. Zbriti nga treni. |
TRIÇIKËL |
Motoçikletë ose mjet tjetër me tri rrota. Hipi në triçikël. |
Mbart me triçikël. |
TAST |
Pllakë e vogël në trajta të ndryshme në një |
aparat, në një pajisje etj., e cila, kur e shtypim, vë në |
punë këtë aparat a një pjesë të tij; doreza me kokë në |
aparatin mors, që e rrahim për të dhënë shenjat e |
alfabetit në telegrafi. Tastet e makinës së shkrimit. |
TELEFON |
Lloj i ndërlidhjes me tel e me rrymë elektrike, që bëhet |
ndërmjet dy njerëzve, të cilët ndodhen larg njëri-tjetrit; |
aparat i posaçëm me numra dhe me një dorezë, që |
shërben për të vendosur lidhjen, për të folur dhe për të |
dëgjuar; aparati dhe pajisjet e tjera që shërbejnë për |
këtë lloj ndërlidhjeje. Telefon automatik. |
TELEVIZOR |
Aparat i posaçëm që ka ekran e punon me rrymë |
elektrike e me antenë, që ka edhe pajisjet e radios për |
zërin dhe që shërben për të dhënë pamje e figura të |
ndryshme. Televizor bardhezi (me ngjyra). Televizor |
me gjysmë-përçues. Ekrani i televizorit. Antena |
(llambat) e televizorit. |
TENSION |
Aparat për matjen e tensionit. |
TRANSFORMATOR |
Aparat që shërben për të ngritur a për të ulur tensionin |
e rrymës elektrike ose për ta matur atë. Transformator |
rritës (zbritës). Transformator matës. |
TREFAZOR |
Që ka tri faza, që punon me tri faza ose që është bërë |
për rrymë me tri faza; që vjen me tri faza. Aparat |
trefazor. Transformator trefazor. |
TYMTHITHËS |
Aparat që thith tymin e pluhurat. |
TAPËNXJERRËSE |
Përdorëse me një turjelë të vogël, që shërben për të |
nxjerrë tapat e shisheve. |
TEZGË |
1. Tryezë e veçantë, e gjatë dhe e hapur përpara, që |
vendoset brenda ose jashtë dyqanit dhe mbi të cilën |
vihen mallrat që shiten; pjesë e hapur e karrocës së |
dorës për të shitur plaçka a ëmbëlsira. Shiste me tezgë. |
Doli me tezgë. Vuri mallrat në tezgë. E kishte mbushur |
tezgën plot. |
2. Përdorëse e përbërë prej disa dërrasash të |
mbërthyera në dy drunj, që mbahet nga dy veta për të |
mbartur dhe, pleh, gurë, gëlqere a sende të tjera në |
largësi jo të mëdha. Tezgë e madhe (e vogël, e lehtë, e |
rëndë). Mbushi (zbrazi) tezgën. |
TAKËM |
Tërësia e sendeve, e pajisjeve etj. që shërbejnë për |
të njëjtën gjë pajisje prej disa sendesh që përdoren për |
një punë. Takëm i pasur (i vyer). Takëm shkrimi. |
Takëmi i rrojës. Takëmi i kafesë (i çajit). Takëmi i kalit |
pajimet e kalit (shala, freri, yzengjitë etj.). Takëmet e |
ngrënies. Një takëm filxhanë (gota). Takëmi i shtëpisë |
mobiliet e shtëpisë. |
TAST |
Pllakë e vogël në trajta të ndryshme në një |
aparat, në një pajisje etj., e cila, kur e shtypim, vë në |
punë këtë aparat a një pjesë të tij; doreza me kokë në |
aparatin mors, që e rrahim për të dhënë shenjat e |
alfabetit në telegrafi. Tastet e makinës së shkrimit. U |
bie tasteve. Shtyp tastin. |
TORNO |
Makinë e ndërlikuar, me pajisje të nevojshme për prerje, |
për gdhendje, për shpime etj:, që përdoret për të bërë |
pjesë këmbimi e punime të tjera me faqe zakonisht të |
rrumbullakëta nga copë prej metali, prej druri a prej një |
lënde tjetër. Torno vertikale (horizontale). Torno |
paralele. Torno për punime druri. Thika e tornos. |
Reparti i tornos. Punon në torno. |
TRANSISTOR |
1. Pajisje elektronike me përmasa të vogla, |
që përbëhet nga tri pjesë gjysmëpërçuese dhe që |
përdoret për të përforcuar rrymën elektrike, për të |
përftuar lëkundje elektrike dhe për qëllime të tjera. |
Aparat me transistorë. |
2. Radio e vogël me disa pajisje elektronike të |
tilla, që punon me bateri dhe që mund të mbahet me |
vete. Transistor xhepi. |
TREKËMBËSH |
Mbajtëse e përbërë nga tri këmbëza të hapura anash |
e të mbërthyera sipër në një vend, që shërben për të |
mbështetur në të një armë, një pajisje a diçka tjetër. |
Trekëmbëshi i mitralozit. Trekëmbëshi i aparatit |
fotografik. |
TUB |
Gyp prej metali, prej çimentoje, prej qelqi etj. i hapur |
nga të dyja anët e me gjerësi të ndryshme, nëpër të cilin |
kalojnë lëngjet, gazrat, avujt etj.; pajisje mjetesh e |
aparatesh të ndryshme, që kanë trajtë të tillë. Tub i |
thjeshtë. Tub tharës (thithës). Tub bashkues (ndarës). |
Tub elektronik. Tub çimentoje (çeliku, eterniti, gize, |
gome, teneqeje, xhami). Tub uji (ajri). Tub shkarkimi. |
Tuba shpimi. Tuba nafte. Tuba sobe. Tubat e |
ujësjellësit. Tub i teleskopit. Tubi i shikimit pjesa |
kryesore e mikroskopit, e cila ka trajtën e një gypi. |
Reparti i tubave. Ngjit (bashkoj) tubat. |
TAKUES |
Vegël, me anën e së cilës bëhet takimi i dy a më shumë |
pjesëve të një makine, të një pajisjeje etj. për t'i vënë në |
punë ato; çelës. Takuesi i kontrollit. Susta e takuesit. |
TAMBUR |
Vegël a pjesë makinash të ndryshme, në trajtë |
të një cilindri dhe brenda zakonisht e zbrazët, që kryen |
një punë të caktuar. |
TELESKOP |
Vegël e posaçme, me thjerrëza të mëdha e me pasqyra, |
që zmadhon shumë dhe që shërben për të këqyrur |
trupat qiellorë e për të bërë vëzhgime të ndryshme |
astronomike. Teleskop me pasqyrë. Shihet me teleskop. |
TEODOLIT |
Vegël e posaçme, e pajisur me dylbi, që përdoret në |
gjeodezi, në astronomi, në artileri dhe në aviacion për të |
matur këndet. Mat me teodolit. |
TERMOMETËR |
Vegël, që përbëhet nga një fushë e shkallëzuar dhe nga |
një gyp i hollë qelqi me një fole në fund të mbushur me |
zhivë ose me një lëng tjetër dhe që shërben për të |
matur temperaturën. Termometër mjekësor. |
Termometër me zhivë (me alkool). |
TEZGJAH |
Vegël prej druri ose makinë e posaçme me pajisjet e |
nevojshme që përdoret për të endur pëlhurë, stof, |
qilima etj.; vegjë, avlëmend. Tezgjah druri. Krehri i |
tezgjahut. Reparti i tezgjahëve. Punëtorja e tezgjahut. |
Pëlhurë tezgjahu. Punon me gjashtëmbëdhjetë tezgjahë. |
TËRHEQËS |
Vegël, pajisja a pjesë e një makinë, që shërben |
për të tërhequr diçka. Tërheqësi i makarasë. |
TOKMAK |
1. Vegël e madhe, që përbëhet prej një cope trungu të |
rëndë e prej drurësh të mbërthyer paralel në dy anët e |
tij dhe që përdoret për të thyer plisa në arë, për të |
ngjeshur dheun etj. Koka e tokmakut. Shtypin (rrahin, |
sheshojnë) tokën me tokmak. |
2. Çekan i madh hekuri që përdoret për të thyer gurë; |
çekan i madh prej druri, që përdoret për t'i rënë pykës |
kur çajmë dru, për të thyer plisa etj.; vare. Thyejnë |
gurët me tokmak. |
3. Dru i rëndë, i rrumbullakët dhe i gdhendur, me të cilin |
qeleshepunuesi i bie dredhës së harkut kur lënuret |
leshi. E rreh me tokmak. |
4. Çekan i madh druri që përdor samarpunuesi maj. |
5. Dorëz a goditëse e metaltë, e vendosur në derë, që |
shërben për të trokitur. |
Trokiti me tokmak. I ra tokmakut. |
6. Kupac për të shtypur hudhra, arra etj. I shtypi në |
tokmak. |
TREDHËS |
Vegël druri në trajtë bige ose shul me një lak, që |
përdoret për të tredhur demat, deshtë e cjeptë. I vuri |
tredhësin. |
TREGUES |
Vegël, aparat etj., që tregon diçka; shigjetë e |
lëvizshme zakonisht mbi një fushë të shkallëzuar, që mat |
një forcë, në sasi etj. ose që tregon drejtimin e një |
lëvizjeje. Treguesi i drejtimit. Treguesi i vajit (i |
karburantit). Treguesi i shtypjes (i trysnisë). Treguesi i |
shpejtësisë. |
TROKASHKË |
Vegël druri në mullinjtë e ujit a në mokra, që fërkohet |
pas gurit të blojës, tund lugun dhe rrëzon ca nga ca |
kokrrat e drithit nga lugu në gurët; çakalle. Trokashka e |
mullirit. Zhurma e trokashkave. |
TROKULL |
Vegël e thjeshtë për të shtrydhur ullinjtë dhe për të |
nxjerrë vajin; mulli vaji. |
Më parë ullinjtë i shtrydhnin me trokull. |
TRUNG |
Vegël a mjet që ka trajtën e një gypi të drejtë ose |
të një boshti. |
TURJELË |
1. Vegël për të hapur vrima në dru e në metale e në |
sende të tjera të forta, që përbëhet nga një shufër |
çeliku, zakonisht e përdredhur rreth vetes, me vjaska të |
thella e me majë të mprehtë dhe që rrotullohet me anë |
të një doreze ose me makinë. Turjelë e madhe. Turjelë |
dore. Turjelë druri (hekuri). Turjela e sondës. Makinë |
me turjelë. Shpoj (hap) vrima me turjelë. Iu ngul si |
turjelë. |
2. Vegël dore e vogël, që përbëhet nga një tel i |
spërdredhur ose nga një shufër metali me vjaska e nga |
një dorezë dhe që përdoret për të nxjerrë tapat e |
shisheve; nxjerrëse tapash. E nxori tapën me turjelë. |
TYMËSE |
Vegël për të bërë tym, që ka një si gjyryk, prej lëkure |
dhe që e përdorin bletërritësit për të larguar bletët nga |
zgjoi. Gryka të tymëses. I nxjerrin bletët me tymëse. |
TABAKA |
Enë e sheshtë, e nderë si sini, në trajta të ndryshme, |
zakonisht me mbajtëse a me doreza në dy anët, që |
përdoret për t'u nxjerrë miqve kafe, pije etj. |
TAKETUKE |
Enë e vogël në trajta të ndryshme, që shërben për të |
lënë në të bishtat e cigareve dhe për të shkundur hirin e |
duhanit. Taketuke duhani. Taketuke qelqi (balte, |
metali, porcelani). Zbraz (pastroj) taketuken. Shuaj |
cigaren në taketuke. Shkund hirin në taketuke. |
TAS |
Enë e thellë dhe e rrumbullakët, në madhësi të |
ndryshme, prej balte, prej metali etj., që përdoret për |
gjellë, për bulmet ose për ushqime të tjera; sasia sa nxë |
një enë e tillë. |
TAVË |
Tepsi metali a balte, zakonisht e rrumbullakët dhe e |
thellë, që përdoret për të pjekur mish a gjellë tjetër në |
furrë; gjella që piqet në këtë enë; |
TEMJANICË |
Enë e metaltë në trajtë të një kupe, me tre zinxhirë të |
hollë të bashkuar sipër në një dorëz, që shërben për të |
djegur temjanin në kishë (në vendet ku vepron kisha e |
krishterë). |
TENXHERE |
Enë prej metali si kusi me kapak, që shërben për të zier |
gjellë, për të ngrohur e për të valuar ujë e lëngje të |
tjera; gjella a diçka tjetër që është në këtë enë; gjellë, |
ujë, qumësht etj. sa nxë kjo enë. |
TEPSI |
Enë e madhe bakri ose alumini, e rrumbullakët dhe e |
sheshtë, me buzë të ngritura katër pesë gisht, që |
shërben për të pjekur në furrë a në saç bukë, mish e |
gatesa të tjera; gatesa e pjekur në këtë enë |
TERMOS |
Enë e posaçme me dy shtresa me hapësirë pa ajër në |
mes, që shërben për të ruajtur për një kohë të gjatë ujë, |
lëngje a ushqime në atë temperaturë, në të cilën i |
shtiem në të. |
TERPLOTE |
Lopatë e gjerë prej druri, që përdoret zakonisht për të |
hedhur drithin në erë, kur duam ta pastrojmë; lopatë e |
vogël, e lugët, që përdoret për të marrë nga thesi a nga |
një enë tjetër sheqerin, miellin, orizin, kripën etj. |
TIGAN |
Enë e metaltë, e rrumbullakët, me fund të sheshtë, me |
buzë të ngritura dhe me një bisht të gjatë, që përdoret |
për të skuqur vajin a gjalpin, qepën, mishin, vezët etj. |
TREÇEREKËSHE |
Enë që nxë tri të katërtat e një mase (të okës, të litrit etj.). |
TUNDËS |
Enë druri e gjatë dhe e ngushtë, me fund pak më të |
gjerë se gryka, në të cilën rrahin qumështin ose kosin |
për të nxjerrë gjalpin; dybek; shkop i gjatë prej druri me |
një rrotëz në fund, me të cilin rrahin qumështin a kosin |
në këtë enë, filiç. |
TELETAJP |
Aparat telegrafik, që i shtyp shkronjat me makinë |
shkrimi të tipit me tastierë; lloj ndërlidhjeje e vendosur |
me aparate të tilla. Punëtorët e teletajpit. Jep (lidhet) |
me teletajp. |
TELËZUES |
Që telëzon, që shërben për të bërë telëzimin. Makinë |
telëzuese. |
TJERRËSE |
Që shërben për të tjerrë; që tjerr. Makinë tjerrëse. |
TORNO |
Makinë e ndërlikuar, me pajisje të nevojshme për prerje, |
për gdhendje, për shpime etj:, që përdoret për të bërë |
pjesë këmbimi e punime të tjera me faqe zakonisht të |
rrumbullakëta nga copë prej metali, prej druri a prej një |
lënde tjetër. Torno vertikale (horizontale). Torno |
paralele. Torno për punime druri. Thika e tornos. |
TRAKTOR |
Makinë e rëndë bujqësore, me zinxhirë ose me rrota të |
mëdha, me një a me disa plugje, që përdoret për të |
punuar tokën, për të hapur vija të thella në ara, për të |
tërhequr makina të tjera bujqësore etj. Traktor i vogël (i |
madh). Traktori i parë shqiptar. Zinxhirët e traktorit. |
Zhurma e traktorit. Gumëzhin traktori. E punojnë tokën |
me traktor. Shkul rrënjët me traktor. |
Llojet e sendeve T
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment