NDER
Për
nder-armë! komandë për të nxjerrë armët përpara në një
mënyrë të
caktuar si shenjë nderimi.
NDEROJ
Përshëndetje
duke ngritur dorën pranë kapës ose
duke kthyer
kokën në një drejtim. Nderoj me grusht (me
dorë, me
kokë). Në qendër-ndero! Majtas
(djathtas)-ndero!
NDËRLIDHËS
1. Ai që
dërgohet për të lidhur drejtpërdrejt njëri me
tjetrin dy
njerëz, dy grupe a dy njësi ushtarake; dikush a
diçka që
shërben për të ndërlidhur dy palë a dy anë
midis tyre.
Ndërlidhësi i çetës (i grupit). Ndërlidhësi i
organizatave.
Luan rolin e ndërlidhësit.
2. Punonjës
që shërben në mjetet e ndërlidhjes;
ushtar i
reparteve të ndërlidhjes. Ndërlidhësit e brigadës.
NDËRLIDHJE
Shërbimi që
siguron lidhjen dhe mundësinë e
vazhdueshme
të kumtimit ndërmjet komandave e
reparteve në
largësi. Repart (batalion) ndërlidhjeje.
Oficer
ndërlidhjeje. Arma e ndërlidhjes.
NDËRPRES
Përcaktoj
vendin ku ndodhet një objekt, duke
kryqëzuar
mbi të dy vijat e shikimit me mjete optike.
Ndërpres një
objektiv
NDËRRESË
1. Rojat që
zëvendësohen herë pas here brenda
një kohe të
caktuar. Ndërresa e parë. Përgjegjësi i
ndërresës.
2. Grup
njerëzish që bëjnë qitje stërvitjeje me
radhë njëri
pas tjetrit. Ndërresat e para. Komandimi i
ndërresave.
Ndërresa e parë, barkas!
NËNKOLONEL
Gradë
oficeri madhor e shkallës së dytë, më e ulët se e
kolonelit;
ushtaraku që mban këtë gradë (në ushtritë që
kanë grada).
NËNOFICER
1. Kuadër
ushtarak më i ulët se oficeri, që kryen detyra
ndihmëse
pranë komandave e shtabeve të forcave të
armatosura
tokësore, detare e ajrore (në ushtritë që
nuk kanë
grada). Nënoficeri i rojës.
2. Secila
nga gradat më të ulëta se ajo e oficerit;
ushtaraku që
mban gradën rreshter a kapter (në
ushtritë që
kanë grada).
NËNUJËS
1. Detar i
reparteve të flotës ushtarake, i pajisur me mjete të
posaçme për
të qëndruar dhe për të vepruar nën ujë. Kursi i nënujësve.
2. Që vepron
nën ujë. Anije nënujëse.
NUMËROJ
Në
vend-numëro! komandë për të hedhur hapat në
vend, pa
ecur përpara.
NUMËROR
Secili nga
ushtarët e ngarkuar me përdorimin e
një topi, të
një mortaje, mitralozi etj. Numëror i shpejtë (i
shkathët, i
zoti). Numërorët e topave.
NJËSI
Formacion i
madh ushtarak, që përbëhet nga
disa reparte
(batalione, grupe etj.) a nga disa brigada të
një arme ose
te armëve të ndryshme dhe që kryen
detyra të
caktuara luftarake; formacion i vogël ushtarak
që kryen një
detyrë të veçantë. Njësi ushtarake. Njësi
tokësore
(detare, ajrore). Njësi partizane. Njësi të
zgjedhura.
Njësi luftuese. Njësi tankiste. Njësi të
specializuara.
Njësi të motorizuara. Njësi operative
(taktike).
Njësi gjitharmëshe. Njësi të flotës (të
aviacionit).
Njësi e nëndetëseve. Njësi raketash. Njësi
patrullimi.
Njësi të vetëmbrojtjes.
NJËSIT
1. Grup i
vogël partizanësh ose ilegalësh gjatë
Luftës
Nacionalçlirimtare, që kryente veprime të
armatosura
ose detyra të tjera. Njësit partizan. Njësitet
guerile.
Njësiti i fshatit. Komandanti i njësitit. Aksionet
e njësitit.
2. Formacion
i vogël ushtarak. Njësit vrojtues. Njësitet e
luftimit.
Njësitet vullnetare popullore. Njësiti i shërbimit.
OBJEKTIV
Vendi a pika
ku drejtohen veprimet luftarake
për të
goditur kundërshtarin. Objektiv tokësor (detar,
ajror).
Objektiv i lëvizshëm (i palëvizshëm). Objektivi i
sulmit (i
bombardimit). E goditën objektivin me predhën e parë.
OBUS
Armë e rëndë
artilerie, me grykë të gjerë (më të
shkurtër se
të topit dhe më të gjatë se të mortajës), që i
hedh predhat
në vijë të lakuar. Bateri obusësh. Predhë
obusi. Bëjnë
qitje me obus.
OFENSIVË
Lloj i
luftimit mësymës që bëhet nga njësitë e
mëdha
luftarake në një hapësirë të gjerë dhe që
zhvillohet
me disa beteja; mësymje. Ofensivë ushtarake.
Ofensivë e
përgjithshme (e madhe). Nisën (filluan)
ofensivën.
Kaluan në ofensivë.
OFICER
1. Kuadër
ushtarak a politik që kryen detyra të
ndryshme
drejtuese në komandat dhe në shtabet e
forcave të
armatosura tokësore, detare e ajrore (në
ushtritë që
nuk kanë grada). Oficer rezervist. Oficer i
shërbimit
aktiv. Oficer i Ushtrisë Popullore. Oficer
shtabi.
Oficer marine. Oficer i Policisë Popullore.
Oficeri i
rojës. Shkolla e oficerëve. U bë oficer.
2. Secila
prej gradave nga nëntogeri e lart; ushtaraku
që mban
gradën nëntoger e lart (në ushtritë që kanë grada).
OPERACION
Tërësia e veprimeve
luftarake, të organizuara
sipas një
ideje të vetme nga njësitë e mëdha për të
zgjidhur
zakonisht detyra të caktuara operative e
strategjike.
Operacion ushtarak (strategjik, i
rëndësishëm,
mësymës). Operacion ndëshkues
(ndëshkimor).Operacion
spastrimi. Operacioni i Dimrit.
Operacioni i
Qershorit. Ndërmorën (shpërthyen) një
operacion.
Bënë një operacion.
OPERATIV
Që ka të
bëjë me veprimet luftarake të njësive
të mëdha, që
lidhet me operacionin ushtarak. Shtabi
operativ.
Zona operative. Plani operativ. Komandë
operative.
Lojë operative.
ORDINANCË
Ushtarak, që
ishte caktuar me shërbim pranë një oficeri
më të lartë,
pranë një komandanti a pranë një komande
për të kryer
disa detyra ndihmëse. Ordinanca e
komandantit.
Ordinanca e një oficeri madhor.
Ordinanca
shtabit (e komandës).
ORIENTUES
Send i
palëvizshëm që dallohet në mjedisin përreth dhe
shërben si
shenjë për të përcaktuar vendin ku është
armiku ose
nga lëvizin forcat luftarake. Orientues
tokësor.
Fjalor Ushtarak
No comments:
Post a Comment