Shkronja P

Fjalor Fetar

 PABESË I

Që ishte i një feje të ndryshme nga ajo e dikujt tjetër, që ishte i

një besimi kundërshtar me një tjetër.

PABESIM

Mungesa e besimit fetar, mosbesimi në një fe.

PAFE I

Që nuk beson në dogmën e fesë, që nuk pranon asnjë fe;

PAGËZIM

Riti fetar që bëhet kur pagëzojnë një foshnjë a një të rritur.

PAGËZIMTAR

Pagëzor.

PAGËZOJ

Laj ose lag me ujë të bekuar në kishë a në shtëpi fëmijën e

porsalindur për ta bërë të krishterë dhe i vë emrin; kthej në

të krishterë një të rritur që pranon këtë fe, duke i bërë

ceremoninë përkatëse.

PAGËZOR

Ai që pagëzon një foshnjë ose një të rritur.

PAGËZORE

Ena ku bëhet pagëzimi.

PAGËZUAR  I

Që ka bërë pagëzimin dhe ka marrë emrin sipas ritit fetar.

PALARE

Pjatë me grurë të zier, që e çonin në kishë besimtarët ortodoksë

dhe ua ndanin njerëzve për të përkujtuar një të vdekur.

PANTEIZËM

Botëkuptim filozofik e fetar, që e sheh natyrën si

mishërim të zotit, dhe që të dyja janë një.

PAPË

Titulli më i lartë fetar në kishën katolike; ai që mban këtë

titull; kreu i kishës katolike dhe i Vatikanit, përfaqësuesi

kryesor i ideologjisë reaksionare katolike dhe i pushtetit të saj.

PAPIZËM

Sundimi i i kishës katolike, i mishëruar në figurën e papës;

PAPNOR

Që ka të bëjë me papën e kishës katolike, i papës.

PARAJSË

Vend shumë i bukur në qiell a në tokë, ku do jetojnë në lumturi njerëzit

e penduar për mëkatet e tyre.

PATRIARK

Titulli i kryetarit të kishës ortodokse të një vendi;

ai që mban këtë titull, patrik.

PELEGRIN

Ai që shkon në kohë të caktuara në vendet e shenjta; haxhi.

PATRIARKAL

Që lidhet me patriarkun a me patrikun, që i

përket patriarkut a patrikut, i patriarkut a i patrikut.

PATRIKANË

1. Selia e patrikut; sistem i drejtimit të kishës ortodokse

me një patrik në krye.

2. Zona ku shtrihet administrata e patrikut.

PENDESË

Guri i pendesës,  guri që, sipas një zakoni fetar, duhej

ta ngrinte peshë ose ta mbante ai që quhej mëkatar nga

prifti duke i rënë rrotull kishës.

PENDESTAR

Ai që i rrëfehet priftit. I penduari.

PENDIM

Pendesë.

PENDOHEM

Rrëfehem për mëkatet.

PENDUAR

Që është rrëfyer para priftit, që ka bërë pendesën.

PESHKOP

Kryetari i një dioqeze ortodokse, dhespot (në

vendet ku vepron kisha ortodokse).

PETRAHIL

Rrip i gjerë e i gjatë, i qëndisur me fije ari, të cilin e

mbajnë të hedhur në qafë e të lëshuar deri te gjunjët

priftërinjtë ortodoksë gjatë ceremonive të rëndësishme fetare.

PËRFALJE

Lutje, uratë.

PËRHIJ

I hedh hi mbi kokë dikujt  prifti, ditën e parë të kreshmëve.

PËRKUJTIMORE

Përshpirtje për një të vdekur.

PËRNDERUAR

Titull nderi që përdorej për t'iu

drejtuar klerikëve të krishterë.

PËRNDRITSHËM

Titull nderi që përdorej për t'iu drejtuar klerikëve të lartë

të krishterë.

PËRSHPIRTJE

Ceremoni a meshë që bëhet në kishë për të përkujtuar

një të vdekur; ushqime e sende të tjera që ndajnë për

kujtim të të vdekurit

PITAR

Meshë e madhe, që besimtarët shpinin në

kishë me rastin e një përvjetori të vdekjes së dikujt, pendartë.

POLITEIST

Që ka të bëjë me politeizmin, që i përket politeizmit, i

politeizmit; që mbështetet në politeizmin a që përkrah

politeizmin;

POLITEIZËM

Besim  në qenien e shumë perëndive;

POP

Priftit ortodoks (në Shqipërinë Veriore).

PREDIKIM

Fjala që u mban prifti besimtarëve në kishë për

t'u shpjeguar një dogmë fetare, mësimet e fesë etj.;

pjesë nga ungjilli që u lexohet e u shpjegohet

besimtarëve nga prifti.

PREDIKOJ

U shpjegoj besimtarëve në kishë dogmat fetare,

mësimet e fesë etj.; lexoj pjesë nga ungjilli, bëj një

predikim fetar (për priftin); përhap një fe a dogmë

fetare, duke ua shpjeguar besimtarëve.

PREDIKUES

Ai që predikon.

PREMTE E

E premte e zezë, dita kur është varrosur Krishti.

PRIFT

1. Titulli fetar më i thjeshtë në kishën e krishterë; ai që

mban këtë titull dhe kryen shërbesat e zakonshme fetare.

2. Ai që kryente shërbesat fetare në një tempull (në kohën e

lashtë), faltar.

PRIFTËRI f.

1. Veprimtaria e priftit.

2. Tërësia e priftërinjve, priftërinjtë.

PROFET

I dërguar i perëndisë, që vjen të përhapë një fe,

që shpreh vullnetin hyjnor dhe parathotë atë që do

të ngjasë më vonë.

PROFETIK

1. Që ka të bëjë me profetin si i dërguar i perëndisë

2. Që parashikon dhe paralajmëron diçka që do të

ndodhë në të ardhmen; që ka natyrën a karakterin e një profecie.

PROFETIZOJ

Parathem, i frymëzuar nga zoti, atë që do të

ngjasë më vonë, them profeci

PROTESTANT

Besimtar e ithtar i protestantizmit.

PROTESTANTIZËM

Emërtim i përbashkët për disa besime të krishtera që u

shkëputën nga kisha katolike romake pas reformës së

shekullit XVI.

PSAL

Këndoj psalme

PSALM

Secila nga këngët e lutjet fetare që përbëjnë një libër

më vete në Dhiatën e vjetër»; këngë kishtare.

PSALT

Ai që këndon psalme në kishë, ai që psal

PSALTËS

Psalt.

PSALTIR

1. Pjesë e «Dhiatës së vjetër» që përmban 150 psalme,

libri i psalmeve.

2. Vend i caktuar në kishë, ku rri psalti kur psal.

PURITANIZËM

Lëvizje fetare e politike angleze në shek. XVI-XVII, që drejtohej

kundër feudalizmit dhe absolutizmit mbretëror dhe që kishte si

qëllim kryesor pastrimin e kishës anglikane nga ritet e ceremonitë

e kishës katolike. 

Fjalor fetar